Animasyonlar

-

Animasyon severler, küçük kardeşiyle izleyecek film arayanlar, yaşı büyük ruhu küçük benim gibi bireyler GELLL ABLAACIM GELLL GELLL BU FİLMLER TAM SANA GÖREEE.TAZE ÇIKTILARRR

SPİES İN DİSGUİSE



Sabah kahvaltıda açıp izleyin. Tek diyeceğim. Sadece  fragman bırakacağım. Tam olarak animasyon severlerin sabah kahvaltıda elinde çayı önünde yumurtası izleyebileceği bir film. NOKTA.



ZOOTROPOLİS

Hayvan filmlerini çok severim. Fabllar olsun masallar olsun çok severim. Tam olarak bu da kendi toplumumuzu hayvanlara uyarlanmış hali. Gelelim asıl konuya bizim hayalperest pofuduk bir tavşanımız var.
Ve kurnaz, küçük yaşlardan beri yasa dışı iş yapan bir adet tilkimiz.
 ''Kurnaz tilki aptal tavşan'' ikilimize merhaba diyin.
 
Pofuduk tavşanımız Judy polis memuru olmak ister. Hayali çok zordur ama başarır. Bu seferde meslek hayatında tavşan olduğu için güçsüz görülür ve tutunmaya çalışır. 

Şehirde 13 kayıp memeli vakası vardır. Judy bunlardan birini üstlenir ve tilkiden yardım ister. Zorunda bırakır diyelim daha doğrusu. Bu ikili birlikte bu olayı çözemeye başlar. Yeri geldiğinde kahkahayla izleyeceğiniz yeri geldiğinde duygulanacağınız güzel bir animasyon...






TERSYÜZ



Hiç kafanızın içinde duygularımıza neyin sebep olduğunu düşündünüz mü? Duygulara ne sebep olur. Bambaşka bir açıyla bakmamıza yardımcı olan neşeliyle size merhabalar diyoruz. Filmimizin baş kahramanı Riley'in duygu değişimlerini gördüğümüz bazı kısımlarında aksaklıklar olan bazı yerlerinde neşeliyle üzüntünün  kavgalarına tanıklık edeceksiniz. 


    Riley babasının işi nedeniyle başka şehre taşınmak zorunda kalır ve yeni ortamına ayak uydurmak onun için çok zordur. Üzüntünün yaptığı bir hatayla başlayan macera neşelinin kontrolü tiksinti, öfke ve korkuya bırakmasıyla daha da karmaşık hale gelir.




❤

Yorumlar

  1. Kafası Karamelli28 Aralık 2020 15:04

    zootropolis kesinlikle sinirinizi bozucak çünkü o tavşana çok haksızlık yapılıyor.........

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sohbetler 8*

-
      Konuşmaya çok ihtiyacım olduğunu fark ettim ama maalesef etrafımda aynı yaralardan muzdarip insan yok. Fakat illa bunu okuyan biri (ki maalesef okunmuyor) yaşamıştır bunları. Güzel sayılabilecek bir üniversite hayatı yaşıyorum fakat anksiyete ve çok düşünme belasından kurtulamadığım için mutsuz oluyorum.      Vizelerden sonra eve gittim ve sandığımdan daha çok özlemişim ailemi, evimi, odamı, kendimi.. Ne kadar arkadaşların da olsa kendin gibi hissedemiyorsun çoğu zaman. Bir söz var tek başına olduğun halin ile yanında bir kişi bile gelse o halin arasında farklar var. Tam sözü hatırlayamadım ama bunu anlatıyordu. Sorumluluk, uyum sağlama ve güzel olan şeyleri bozma endişesi kendinin biraz daha farklı formunu ortaya koymaya itiyor insanı. Bu psikolojik olarak hem bir adaptasyon hem de savunma iç güdüsü.      Her neyse evde geçirdiğim 9 gün bana o kadar iyi hissettirdi ki. 3 günümü hastanede geçirsem de (bazı kontroller için) o bile çok gü...
Devamı

2024*

-
      Çok hoşuma giden bir nakaratın tam şarkısını açmış ve hayal kırıklığına uğramışım gibi. Şimdilerde fark ediyorum da bir çok şey benim için gerçekten hayal kırıklığı. 2024 bana kötü şeyler getirdiğini iddia etmiyorum fakat getirmesini umduğum hiçbir şeyi umduğum gibi getirmedi. Bu yıl biraz da insan olmanın acımasız taraflarıyla münasebetimin sınırları aşmasından da kaynaklı olabilir.     Sizi 2024'ün başına getireceğim. Büyük bir sınav kaygı sı. O zamanlar ait olduğum hiçbir şey yokmuş gibi hissediyordum. Boşuna hazırlandığımı hissediyordum. Artı olarak üniversite korkusuyla mücadele ediyordum. Başka bir şehirde tek başına olmak oldukça zor gibiydi. Şimdi bakınca neden bu kadar korktuğumu anlasam da insan eşsiz bir varlık. Her şeye adapte olabilir.      Aslında sanırım bunların hiçbirini konuşmak istemiyorum. İnsan gerçekten bu evrende tek başına. Ailedir, arkadaştır hiçbiri bu duyguyu alıp götüremiyor. Ben bazen çok güveniyorum, işte diyoru...
Devamı

Sohbetler 9*

-
         Sıkıldım. Kendimden, sorumluluklardan, okuldan... Eve gitmek istiyorum, sadece yatağımda olmak istiyorum. Hayat sanki yine beni boğuyor gibi hissediyorum. Çok stresli bir dönemdeyim. Herkes aynı dertlerle uğraşıyor ama niye sadece ben bu kadar kafama takıp kendimi kötü hissediyorum bilmiyorum. Hayat bir bana mı ağır, bir benim kollarım mı zayıf? Rahatlayamıyorum, hiçbir yere köklenemiyorum. Bir gün iyiysem niye dört gün bedelini ödüyorum. Ben neden hep kendi hayatımı bu kadar zorlaştırıyorum?           Sorumluluklar neden beni bu kadar strese sokuyor? Olur gider her şey, kontrol edemezsin ki bu kadar her şeyi. Biraz soluk almaya ihtiyacım var artık. Gerçekten buna ihtiyacım var. Ama ben soluk alırken bile sorumlu hissediyorum. Eskisi gibi ölüm düşüncesi de rahatlamış hissettirmiyor beni. Ailemin yanını her seferinde çok özlüyorum. Ait olduğum yer neresi bilmiyorum. Eskiden evimdeyken sanki oraya ait hissediyordum ama şimdi ...
Devamı