GirlBoss

-

 



    Tam benim hayatım ya. Babasından para almak istemeyen, kimse onun bir bok olabileceğine inanmadığı, başarısız bir kız!!! Gerçek bir hikayeden alınan bu Netflix dizisi ciddi anlamda kendime tokat atmama neden oldu. Benim tatlı, aptal Sophia'm bir gün 2.elciden ucuza aldığı ceketi çok pahalıya satmasıyla  e ticareti keşfetmiş yavaş yavaş o camianın insanı olmaya başlamıştır.




Nasty Gal isimli giyim markasının yaratıcısıdır. Fakat babası ona inanmamaktadır ve onu eve dönüp normal bir hayat yaşaması için ikna etmek ister. Bu konu da bile kendinin başarabileceğine inanan yine kendisidir. 



Her  zaman yanında olan arkadaşı Annie ona her konuda destekçidir. Sitedeki bazı satıcılar Sophia'dan son derece rahatsız olur. Özellikle aralarından Gail. Çünkü ondan aldığı pantolonu keserek şort yapıp satmıştır ve Gail bu duruma dayanamaz. Sophia'yle yüz yüze görüşür ve onun son derece asi ve umursamaz tavrına rahatsız olur. Siteye şikayet ederek onu banlatır. 



Daha sonradan kendine yeni bir sayfa ve yer bulan Sophia harika bir açılışla her şeyi tek günde satılır ve talep harika bir hızda artar. Bütün bu yoğunluğun arasında sevgilisiyle yaşadıkları da onun ne kadar güçlü bir kız olduğunu gösteriyor. 

SPOİLER ALARM ❗❗ Özellikle sevgilinin onu aldattığını öğrendiğinde ona ayar verişi on numaraydı.

Sophia'nın annesiyle görüşmesi üzerine hayata bakışı değişmiştir artık hayata bambaşka bakmaya başlamıştır.

Ne yazık ki ikinci sezon için onay alamayan, 20 dakikalık bölümlerden oluşan, ilham verici bir dizi. Özellikle Sophia'nın kendine olan inancı, başarması beni son derece etkiledi. Son derece eğleneceğiniz bu çerezlik diziye bakmanızı tavsiye ederim. Sophia'ya benden selam söyleyin 😊





🌼

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sohbetler 8*

-
      Konuşmaya çok ihtiyacım olduğunu fark ettim ama maalesef etrafımda aynı yaralardan muzdarip insan yok. Fakat illa bunu okuyan biri (ki maalesef okunmuyor) yaşamıştır bunları. Güzel sayılabilecek bir üniversite hayatı yaşıyorum fakat anksiyete ve çok düşünme belasından kurtulamadığım için mutsuz oluyorum.      Vizelerden sonra eve gittim ve sandığımdan daha çok özlemişim ailemi, evimi, odamı, kendimi.. Ne kadar arkadaşların da olsa kendin gibi hissedemiyorsun çoğu zaman. Bir söz var tek başına olduğun halin ile yanında bir kişi bile gelse o halin arasında farklar var. Tam sözü hatırlayamadım ama bunu anlatıyordu. Sorumluluk, uyum sağlama ve güzel olan şeyleri bozma endişesi kendinin biraz daha farklı formunu ortaya koymaya itiyor insanı. Bu psikolojik olarak hem bir adaptasyon hem de savunma iç güdüsü.      Her neyse evde geçirdiğim 9 gün bana o kadar iyi hissettirdi ki. 3 günümü hastanede geçirsem de (bazı kontroller için) o bile çok gü...
Devamı

2024*

-
      Çok hoşuma giden bir nakaratın tam şarkısını açmış ve hayal kırıklığına uğramışım gibi. Şimdilerde fark ediyorum da bir çok şey benim için gerçekten hayal kırıklığı. 2024 bana kötü şeyler getirdiğini iddia etmiyorum fakat getirmesini umduğum hiçbir şeyi umduğum gibi getirmedi. Bu yıl biraz da insan olmanın acımasız taraflarıyla münasebetimin sınırları aşmasından da kaynaklı olabilir.     Sizi 2024'ün başına getireceğim. Büyük bir sınav kaygı sı. O zamanlar ait olduğum hiçbir şey yokmuş gibi hissediyordum. Boşuna hazırlandığımı hissediyordum. Artı olarak üniversite korkusuyla mücadele ediyordum. Başka bir şehirde tek başına olmak oldukça zor gibiydi. Şimdi bakınca neden bu kadar korktuğumu anlasam da insan eşsiz bir varlık. Her şeye adapte olabilir.      Aslında sanırım bunların hiçbirini konuşmak istemiyorum. İnsan gerçekten bu evrende tek başına. Ailedir, arkadaştır hiçbiri bu duyguyu alıp götüremiyor. Ben bazen çok güveniyorum, işte diyoru...
Devamı

Sohbetler 9*

-
         Sıkıldım. Kendimden, sorumluluklardan, okuldan... Eve gitmek istiyorum, sadece yatağımda olmak istiyorum. Hayat sanki yine beni boğuyor gibi hissediyorum. Çok stresli bir dönemdeyim. Herkes aynı dertlerle uğraşıyor ama niye sadece ben bu kadar kafama takıp kendimi kötü hissediyorum bilmiyorum. Hayat bir bana mı ağır, bir benim kollarım mı zayıf? Rahatlayamıyorum, hiçbir yere köklenemiyorum. Bir gün iyiysem niye dört gün bedelini ödüyorum. Ben neden hep kendi hayatımı bu kadar zorlaştırıyorum?           Sorumluluklar neden beni bu kadar strese sokuyor? Olur gider her şey, kontrol edemezsin ki bu kadar her şeyi. Biraz soluk almaya ihtiyacım var artık. Gerçekten buna ihtiyacım var. Ama ben soluk alırken bile sorumlu hissediyorum. Eskisi gibi ölüm düşüncesi de rahatlamış hissettirmiyor beni. Ailemin yanını her seferinde çok özlüyorum. Ait olduğum yer neresi bilmiyorum. Eskiden evimdeyken sanki oraya ait hissediyordum ama şimdi ...
Devamı