Çerezlikler

-

 YES DAY




Biz çocuklar bana kalırsa empati yoksunu insanlarız. Ebeveynlerimizin bizi düşündüğü için bazı şeylere izin vermemesini kötü görüyoruz. Ama onlar bizim için çok fazla şeyden vazgeçiyor. Bencil, pislik çocuklar 😒
 
Allison çok başarılı, becerikli, eğlenceli bir kadındır. Ama çocukları olduktan sonra ebeveynliği biraz abartmış her şeye hayır diyen, 14 yaşındaki kızının bile konsere tek başına gitmesini istemeyen bir kadın. Bir gün veli toplantısında öğretmenler, çocukların Allison'ı diktatör olarak gördüğünü söyler. Ne idiği belirsiz  beden öğretmenin ''Evet Günü'' yapmalarını tavsiye etmesi üzerine macera başlar.  




 


CRAZY ABOUT HER


    Bazı insanlar gerçekten ruh ikimizdir ya tutkuyla ararız. Nerede olursa olsun!!!😄Tımarhanede olsa bile.. Bizim deli Adri'de Carla için hazırlattığı deli raporuyla  akıl sağlığı hastanesine giriyor işte. 

    Ne eksiğimiz varsa sanki.. 

    Yaşadığınızı (aslında hayatı yaşamadığınızı) hissettirecek bir film. Adri başarılı bir gazetede çalışan biri ve Carla'da sadece deli 😊. Aslında çok klasik bir hikaye ama güzel işte mutlu hissediyorsun falan filan :D. Bir gece barda tanışmalarıyla Adri, Carla'ya çarpılır. Carla'nın ceketinden bulduğu bir ilacın üstündeki yazıdan yola çıkarak Carla'yı bulan Adri, hayal ettiği  Carla'yı bulamayınca hayal kırıklığına uğrar. Ama aptal Adri'miz bu delilerle bir süre vakit geçirmek zorunda kalır. Geçirdiği sürede bu delilerin kahramanı olur. Yanlış anlaşılma çözüldükten sonra salınan Adri, kaldığı sağlık merkezindeki kişiler için bir haber yayınlar. Buna karşı koyamayan Carla, Adri'nin gazete binasını basarak aşkını ilan eder. 

    Yok mu be şöyle delice şeyler yaşayacağım deli bir Adri? Talip varsa bana ulaşsın 😏



🌼


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sohbetler 8*

-
      Konuşmaya çok ihtiyacım olduğunu fark ettim ama maalesef etrafımda aynı yaralardan muzdarip insan yok. Fakat illa bunu okuyan biri (ki maalesef okunmuyor) yaşamıştır bunları. Güzel sayılabilecek bir üniversite hayatı yaşıyorum fakat anksiyete ve çok düşünme belasından kurtulamadığım için mutsuz oluyorum.      Vizelerden sonra eve gittim ve sandığımdan daha çok özlemişim ailemi, evimi, odamı, kendimi.. Ne kadar arkadaşların da olsa kendin gibi hissedemiyorsun çoğu zaman. Bir söz var tek başına olduğun halin ile yanında bir kişi bile gelse o halin arasında farklar var. Tam sözü hatırlayamadım ama bunu anlatıyordu. Sorumluluk, uyum sağlama ve güzel olan şeyleri bozma endişesi kendinin biraz daha farklı formunu ortaya koymaya itiyor insanı. Bu psikolojik olarak hem bir adaptasyon hem de savunma iç güdüsü.      Her neyse evde geçirdiğim 9 gün bana o kadar iyi hissettirdi ki. 3 günümü hastanede geçirsem de (bazı kontroller için) o bile çok gü...
Devamı

2024*

-
      Çok hoşuma giden bir nakaratın tam şarkısını açmış ve hayal kırıklığına uğramışım gibi. Şimdilerde fark ediyorum da bir çok şey benim için gerçekten hayal kırıklığı. 2024 bana kötü şeyler getirdiğini iddia etmiyorum fakat getirmesini umduğum hiçbir şeyi umduğum gibi getirmedi. Bu yıl biraz da insan olmanın acımasız taraflarıyla münasebetimin sınırları aşmasından da kaynaklı olabilir.     Sizi 2024'ün başına getireceğim. Büyük bir sınav kaygı sı. O zamanlar ait olduğum hiçbir şey yokmuş gibi hissediyordum. Boşuna hazırlandığımı hissediyordum. Artı olarak üniversite korkusuyla mücadele ediyordum. Başka bir şehirde tek başına olmak oldukça zor gibiydi. Şimdi bakınca neden bu kadar korktuğumu anlasam da insan eşsiz bir varlık. Her şeye adapte olabilir.      Aslında sanırım bunların hiçbirini konuşmak istemiyorum. İnsan gerçekten bu evrende tek başına. Ailedir, arkadaştır hiçbiri bu duyguyu alıp götüremiyor. Ben bazen çok güveniyorum, işte diyoru...
Devamı

Sohbetler 9*

-
         Sıkıldım. Kendimden, sorumluluklardan, okuldan... Eve gitmek istiyorum, sadece yatağımda olmak istiyorum. Hayat sanki yine beni boğuyor gibi hissediyorum. Çok stresli bir dönemdeyim. Herkes aynı dertlerle uğraşıyor ama niye sadece ben bu kadar kafama takıp kendimi kötü hissediyorum bilmiyorum. Hayat bir bana mı ağır, bir benim kollarım mı zayıf? Rahatlayamıyorum, hiçbir yere köklenemiyorum. Bir gün iyiysem niye dört gün bedelini ödüyorum. Ben neden hep kendi hayatımı bu kadar zorlaştırıyorum?           Sorumluluklar neden beni bu kadar strese sokuyor? Olur gider her şey, kontrol edemezsin ki bu kadar her şeyi. Biraz soluk almaya ihtiyacım var artık. Gerçekten buna ihtiyacım var. Ama ben soluk alırken bile sorumlu hissediyorum. Eskisi gibi ölüm düşüncesi de rahatlamış hissettirmiyor beni. Ailemin yanını her seferinde çok özlüyorum. Ait olduğum yer neresi bilmiyorum. Eskiden evimdeyken sanki oraya ait hissediyordum ama şimdi ...
Devamı