AV. ZEYTİN KEDİ CİNAYET Mİ İŞLEDİ?

-

 


DEDEKTİF: 18.05.2098 tarihinde 32.87 saatinde neredeydiniz?

Av.Zeytin Kedi: Evimde ailemle birlikteydim. Margarita yazarımızda ailemle fotoğraflarımı çekiyordu. İşte buyurun.



DEDEKTİF: Tam olarak orada ne yapıyorsunuz?

Av. Zeytin Kedi: Sormayın efenim. Malum ekonomi batık. Artık evimizdeki köle bize N&D mama alamıyor. Kilosu olmuş 1500 lira. AHHHH AHHH. Bu köleler nolacak bilmiyorum. Hani paran yoksa bakma diyorlar ya. İroni gerçekten kölesin sen aç açıkta mı bırakacaksın beni değil mi? Benim güzeller güzeli eşim Balkaymak kölemize dua ediyordu. Bol kazançlar ve paralar kazanır da bize bir sürü bir sürü güzel mama alsın diye. Malumunuz biraz ayıp olacak ama benim idrar yolları taş bağlıyor. Sormayın efenim nasıl bir derttir... AHHHH AHHH MİYAVV MİYAVVV diye geceleri bağırıyorum. Eee buna malumunuz veteriner ücretleri de giriyor. Sormayın efenim offf o veterinere gitmek yok mu? Bende anksiyete de var oraya gidesiye kadar af ola ama istifra ediyorum tüm mamaları. EE bizim kölede sıkıldı benden artık. Kilosu çok pahalı bir mama aldığı için her gün ağlayarak işe gidiyor. EE benimde işler malum Kafası Karamelliyle çıkan skandalarımızdan sonra işler kesildi. Neymiş efendim 5 tane hatunum varmış. Harem kurmuşum. Yalan efendim yalannn. Benim tek bir hatunum var o da Sütlaç'ım. Güzellim tek eşim. Menopoza girdi san...

DEDEKTİF: Kes be adam kess!!!! Uzattın da uzattın. Bir cinayetin baş şüphelisi olarak gözüküyorsun. Bunun için çağırdık seni. Ne uzattın be. Kafa denir buna kafa. Bu kediyi tanıyor musun? Sen hele onu söyle. 


Av. Zeytin Kedi: (Derin bir nefes veriş) Tanımaz olur muyum efenim. Tanıyorum. Allah'ın belası herifi. Hatunlarıma askıntı bir züppe bu. Hayır bir de ismi ''Garip''. Zavallıymış. Margaritam üzülmüş ona bebekken ''Garip'' koymuş adını. Yanında da gezen zibidi bir '' Bora'' var. Rahmetli Duman Hanımın oğlu. Çıkıyorlar mutfak camına benim güzellerime asılıyorlar. Mahallemizin serseri takımı bunlar. Benim bu adamla ne işim olur. Ben koskoca bir avukatım. Bunlar ise sokak süprüntüleridir. 

DEDEKTİF: Elimizdeki fotoğraflar öyle demiyor ama. Boy boy birlikte fotoğraflarınız var.



 Av. Zeytin Kedi: Bakın efenim BAKINNNN. Yine eşim Sütlaç'a bakıyor. Sapık bu adam. Sapık. Tabi genç daha kanı kaynıyor. Onu da anlıyorum. Böyle güzel iki yazar ve 3 tane Afrodit soyundan gelme kedilerin olduğu bir eve bakmalarını ve sapıklık yapmalarını anlıyorum. Fakat bilirsiniz akıl mamada değil patidedir. Bilirsiniz. Yani dayanamadım çektim kenara konuştum. Oğlum böyle olmaz dedim. Efendi adam çıktılar. Utandılar anlaştık diye düşünüyordum. Öyle işte.... (Uzun bir bekleyiş) Bu konunun benim burada olmamla ne alakası var yahu? YOOOOOKSAAAA. Aman ALLAHIMMMM düşündüğüm şey mi? Yok olamazz. 


DEDEKTİF: Evet Avukat Bey. Garip Kedi bu sabah mamasının başında yemek yerken ölü bulundu. Bu konuyla ilgili bildiğiniz bir şey var mı? 

Av. Zeytin Kedi: Maalesef biliyorsunuz ailemle birlikteydim. Ahh Garip Kedi. İyi bir kediydi....

DEDEKTİF: Teşekkür ederiz Avukat Zeytin Kedi. Size yine ulaşmamız gerekebilir. Evden uzaklaşmayınız. 

Av. Zeytin Kedi: Bir durum olursa Margaritama iletebilirsiniz. İzninizle.




🌼

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sohbetler 8*

-
      Konuşmaya çok ihtiyacım olduğunu fark ettim ama maalesef etrafımda aynı yaralardan muzdarip insan yok. Fakat illa bunu okuyan biri (ki maalesef okunmuyor) yaşamıştır bunları. Güzel sayılabilecek bir üniversite hayatı yaşıyorum fakat anksiyete ve çok düşünme belasından kurtulamadığım için mutsuz oluyorum.      Vizelerden sonra eve gittim ve sandığımdan daha çok özlemişim ailemi, evimi, odamı, kendimi.. Ne kadar arkadaşların da olsa kendin gibi hissedemiyorsun çoğu zaman. Bir söz var tek başına olduğun halin ile yanında bir kişi bile gelse o halin arasında farklar var. Tam sözü hatırlayamadım ama bunu anlatıyordu. Sorumluluk, uyum sağlama ve güzel olan şeyleri bozma endişesi kendinin biraz daha farklı formunu ortaya koymaya itiyor insanı. Bu psikolojik olarak hem bir adaptasyon hem de savunma iç güdüsü.      Her neyse evde geçirdiğim 9 gün bana o kadar iyi hissettirdi ki. 3 günümü hastanede geçirsem de (bazı kontroller için) o bile çok gü...
Devamı

2024*

-
      Çok hoşuma giden bir nakaratın tam şarkısını açmış ve hayal kırıklığına uğramışım gibi. Şimdilerde fark ediyorum da bir çok şey benim için gerçekten hayal kırıklığı. 2024 bana kötü şeyler getirdiğini iddia etmiyorum fakat getirmesini umduğum hiçbir şeyi umduğum gibi getirmedi. Bu yıl biraz da insan olmanın acımasız taraflarıyla münasebetimin sınırları aşmasından da kaynaklı olabilir.     Sizi 2024'ün başına getireceğim. Büyük bir sınav kaygı sı. O zamanlar ait olduğum hiçbir şey yokmuş gibi hissediyordum. Boşuna hazırlandığımı hissediyordum. Artı olarak üniversite korkusuyla mücadele ediyordum. Başka bir şehirde tek başına olmak oldukça zor gibiydi. Şimdi bakınca neden bu kadar korktuğumu anlasam da insan eşsiz bir varlık. Her şeye adapte olabilir.      Aslında sanırım bunların hiçbirini konuşmak istemiyorum. İnsan gerçekten bu evrende tek başına. Ailedir, arkadaştır hiçbiri bu duyguyu alıp götüremiyor. Ben bazen çok güveniyorum, işte diyoru...
Devamı

Sohbetler 9*

-
         Sıkıldım. Kendimden, sorumluluklardan, okuldan... Eve gitmek istiyorum, sadece yatağımda olmak istiyorum. Hayat sanki yine beni boğuyor gibi hissediyorum. Çok stresli bir dönemdeyim. Herkes aynı dertlerle uğraşıyor ama niye sadece ben bu kadar kafama takıp kendimi kötü hissediyorum bilmiyorum. Hayat bir bana mı ağır, bir benim kollarım mı zayıf? Rahatlayamıyorum, hiçbir yere köklenemiyorum. Bir gün iyiysem niye dört gün bedelini ödüyorum. Ben neden hep kendi hayatımı bu kadar zorlaştırıyorum?           Sorumluluklar neden beni bu kadar strese sokuyor? Olur gider her şey, kontrol edemezsin ki bu kadar her şeyi. Biraz soluk almaya ihtiyacım var artık. Gerçekten buna ihtiyacım var. Ama ben soluk alırken bile sorumlu hissediyorum. Eskisi gibi ölüm düşüncesi de rahatlamış hissettirmiyor beni. Ailemin yanını her seferinde çok özlüyorum. Ait olduğum yer neresi bilmiyorum. Eskiden evimdeyken sanki oraya ait hissediyordum ama şimdi ...
Devamı