#25

-

 VAYY BE. Bir yıl daha bitti. Geçen yıl 24 yaşımayı yazarkeni hatırlıyorum da ne ağlamıştım. Şu anda o konumdan bambaşka bir yerdeyim. Bu gece bir cinayet gerçekleşecek. Ölecek kişi tam olarak aşağılık tarafım olacak. Hani şu yoruldum diye bağıran herkese laf eden garip huylu olan ben. İnsanların iç çocuklarını umursamadan öldüren benin bu gece ölme vakti. O adamın iç çocuğunu gördüğünde ne kadar içten geldin ne oldu sana be kadın ne oldu. Bak sen kaldın geriye.   

''Öfkeliyim. Çevreme. İnsanlara. Bana ihanet edenlere. Beni suçlayanlara. Uzun boş edebiyat yapanlara. '' 

Margirit geriye bunlardan bir şey kalmadı biliyor musun? Sadece 8 ay boyunca evde delirdin. Bir adamın hayaletiyle yaşadın. Konuştun.  Mektuplar yazdın. Yorgun halinden daha farklı bir dünyaya girdin. Dönüşümün bu gece bitiyor. ''28.10.2024'' bu zamana kadar şifalanman dileğiyle. Şifayı bulabilecek kadar harika bir kadınsın.  Beni anlarsın soru sormazsın ah yetmedi mi be? GEL.

'' KUTLARIM BİR BAŞIMA YENİ YAŞLAR YENİDEN''

Sanırım en zor yılımı geçirdim. Çok büyüdüm oysaki küçük beni geri istiyordum. Bu geceyi birlikte geçirmeyi ne kadar isterdim.  Aşağılık benin yaşamasına artık izin vermiyorum bu gece bir cinayet yaşanacak. Neden 8 ay boyunca kızdığımı anladım. Sen ellerimden küçük prensimi aldın. Arzularımı tutkularımı hayallerimi aldın. Mutlu bir aile ihtimalini aldın. Gitmeni anlıyorum baksana ben bile cinayet işliyorum ikinci kere. Sana sarılmayı isterdim. Saf bir zihin isterdim. Çok kafası karılmayandan. Duygularını yönetmeyi bilen en azından. İnanır mısın duygularımı göremiyorum. Her gün birlikte yaşadığımızın evin kapısına bakıyorum. Her sabah eksiksiz. Her sabah uyanır uyanmaz kalkıp güneşe ve evimize bakıyorum. En güzel hayallerimi çok yanlış bir adamda harcamışım da sana harcayacak bir şey kalmamış gibi. Senden uzak durmayı tercih ediyorum. İstemiyorum demiştin zaten. 

''Kafam bir türlü susmuyor''

Tanrım yardım et. Bu benim 25 yaşıma olan yazım. Bir adamı istiyorum diye saatlerce ağlamak istemiyorum. Bebeğimi özlüyorum. Dedim ya sen benim mutlu aile ihtimalimi ellerimden aldın. Değişim dönüşüm bu kadar acı verici mıydı? Margirit yeni yaşına döngüsel olarak değişik hislerle giriyorsun. Eski seni bulamıyorsun oturmuyor çünkü yeni yerine. Yeni yere de oturan bir şey yok malum. Ne kadar zor sana sarılmayı isterken söyleyememek. Nasıl zor kokunu özlemişken ayrı uyumak. Nasıl zor gözlerine bakıp seninle vakit geçirememek. Özür dilerim eski ben yorgundu sana çok kaba davrandı özür dilerimmmmm anladınn mı çok üzgünüm zaten bu konuda. Minik seni üzdüğüm için çok üzgünüm. Ellerini özledim. Sanırım bu benim bu yıl kendime olan mesajım değil de üzüntülerimin mesajı. 2023te belki mesaj bırakırım.


Bazı şeylerin kokusu vardır.

Seni kaybedip ağladım
Üstümden sanki trenler geçti, yine el salladım
Belki sen varsın diye
Belki duyarsın diye
Beni anlarsın, soru sormazsın
Ah, yetmedi mi be

🌼


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sohbetler 8*

-
      Konuşmaya çok ihtiyacım olduğunu fark ettim ama maalesef etrafımda aynı yaralardan muzdarip insan yok. Fakat illa bunu okuyan biri (ki maalesef okunmuyor) yaşamıştır bunları. Güzel sayılabilecek bir üniversite hayatı yaşıyorum fakat anksiyete ve çok düşünme belasından kurtulamadığım için mutsuz oluyorum.      Vizelerden sonra eve gittim ve sandığımdan daha çok özlemişim ailemi, evimi, odamı, kendimi.. Ne kadar arkadaşların da olsa kendin gibi hissedemiyorsun çoğu zaman. Bir söz var tek başına olduğun halin ile yanında bir kişi bile gelse o halin arasında farklar var. Tam sözü hatırlayamadım ama bunu anlatıyordu. Sorumluluk, uyum sağlama ve güzel olan şeyleri bozma endişesi kendinin biraz daha farklı formunu ortaya koymaya itiyor insanı. Bu psikolojik olarak hem bir adaptasyon hem de savunma iç güdüsü.      Her neyse evde geçirdiğim 9 gün bana o kadar iyi hissettirdi ki. 3 günümü hastanede geçirsem de (bazı kontroller için) o bile çok gü...
Devamı

2024*

-
      Çok hoşuma giden bir nakaratın tam şarkısını açmış ve hayal kırıklığına uğramışım gibi. Şimdilerde fark ediyorum da bir çok şey benim için gerçekten hayal kırıklığı. 2024 bana kötü şeyler getirdiğini iddia etmiyorum fakat getirmesini umduğum hiçbir şeyi umduğum gibi getirmedi. Bu yıl biraz da insan olmanın acımasız taraflarıyla münasebetimin sınırları aşmasından da kaynaklı olabilir.     Sizi 2024'ün başına getireceğim. Büyük bir sınav kaygı sı. O zamanlar ait olduğum hiçbir şey yokmuş gibi hissediyordum. Boşuna hazırlandığımı hissediyordum. Artı olarak üniversite korkusuyla mücadele ediyordum. Başka bir şehirde tek başına olmak oldukça zor gibiydi. Şimdi bakınca neden bu kadar korktuğumu anlasam da insan eşsiz bir varlık. Her şeye adapte olabilir.      Aslında sanırım bunların hiçbirini konuşmak istemiyorum. İnsan gerçekten bu evrende tek başına. Ailedir, arkadaştır hiçbiri bu duyguyu alıp götüremiyor. Ben bazen çok güveniyorum, işte diyoru...
Devamı

Sohbetler 9*

-
         Sıkıldım. Kendimden, sorumluluklardan, okuldan... Eve gitmek istiyorum, sadece yatağımda olmak istiyorum. Hayat sanki yine beni boğuyor gibi hissediyorum. Çok stresli bir dönemdeyim. Herkes aynı dertlerle uğraşıyor ama niye sadece ben bu kadar kafama takıp kendimi kötü hissediyorum bilmiyorum. Hayat bir bana mı ağır, bir benim kollarım mı zayıf? Rahatlayamıyorum, hiçbir yere köklenemiyorum. Bir gün iyiysem niye dört gün bedelini ödüyorum. Ben neden hep kendi hayatımı bu kadar zorlaştırıyorum?           Sorumluluklar neden beni bu kadar strese sokuyor? Olur gider her şey, kontrol edemezsin ki bu kadar her şeyi. Biraz soluk almaya ihtiyacım var artık. Gerçekten buna ihtiyacım var. Ama ben soluk alırken bile sorumlu hissediyorum. Eskisi gibi ölüm düşüncesi de rahatlamış hissettirmiyor beni. Ailemin yanını her seferinde çok özlüyorum. Ait olduğum yer neresi bilmiyorum. Eskiden evimdeyken sanki oraya ait hissediyordum ama şimdi ...
Devamı