Margarita'nın Köşesi : Yine de, geleceği değiştirmeye çalışmam. Onun şimdiki halini seviyorum.
CİĞER SÖKEN FİLMLER
Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar
-
Hayatımın eziyetli ve zor olmasının yanında ağlaklı filmler izleyerek kendime daha da acı çektirmeyi çok severim. Merhabalar Mazoşistler Kulübü. Hep beraber ağlamaktan Japon balığına döneceğimiz film önerileriyle karşınızdayız.👌Bir acılı Urfa dürüm...
7.Koğuştaki Mucize
Muhtemelen sümüklerinizde boğulacağınız bir film. Baba-kız bağını kalbinizde hissedecek ve benim gibi filmi muhtemelen yaşayacaksınız. Ayrıca adalete bir kez daha söveceğinize eminim. Bir baba düşünün ki kızıyla aynı yaşta. Zihinsel engelli olan Memo ve kızı Ova'nın adalet arayışını ve bulamayışını konu alıyor. Her şey Ova'nın bir çantayı istemesiyle başlıyor fakat çantayı sıkıyönetim komutanı kızı için alıyor. Memo çanta için kızı takip ederken kız uçurumdan düşüyor ve orada can veriyor. Bütün suç Memo'ya kalıyor ve hapishaneye atılıyor. Hırsını Memo'dan çıkarmak isteyen sıkıyönetim komutanı Memo'nun idam cezası almasını sağlıyor. Memo bu idam cezasından kurtulup kızına kavuşabilecek mi? Eğer merak ediyorsanız kesinlikle izleyin. :)
Bizim İçin Şampiyon
Gerçek hikayelerden alınan filmler beni çok ayrı üzerler. Özellikle bu filmin sonunda gerçek hallerinin konulması ve Halis Karataş'ın oradaki sözleri bir insan bir insanı sevişindeki o saflığın, tatlılığın sanki böyle yüreğinizin en derinlerinden doğan o kalbin sıkışma hissini en derinden hissettim. Daha önce dediğim gibi hayvanlı filmlere karşı ayrı bir hüzünle bakarım. Halis, İstanbul'a gelmiş doğulu bir jokeydir. Özdemir Atman bir gün Halis'i keşfeder ve onun için çalışmasını ister. Bold sadece Özdemir'in kızı Begüm'ün kendisine dokunmasına izin verir. Böylece Halis ve Begüm tanışmış ve konuşmaya başlamış olurlar. Begüm bu beyle yakın olmak istemez çünkü amansız bir hastalığı vardır. Kanser... Halis tabi ki de böyle şeyleri kafa takmaz. Begüm tedavi olmak istemez. Halis, Bold'la beraber ona güç ve inanç kazandırdığı bir gerçeğe dayalı filmdir. Hem aşk hem de burnunuzdan sümükler fışkırsın istiyorsanız açın ve izleyin!
Annemin Yarası
Anlatamam sadece izlenir. Birçok arkadaşıma göre sonu çok yetersiz gibi görünse de bana kalırsa başından sonuna kadar harika bir filmdi. Bu kadar uyum içinde iki başrol... Bu ikiliye eşlik eden bir oğlan... Her zaman bi çiftlik evi ya da köy evinde yaşamayı çok istiyorum. Bahçemiz olsun sadece bizim olsun istediklerimi ekelim, hayvan besleyelim, doğal olsun her şey anladınız mı ? O doğallıktan size bir tutam sundum işte. Annemin Yarası. Çekimleri, Sırbistan, Bosna Hersek, Hırvatistan ve Türkiye'de yapılmış ve bu kültür çeşitliliği filme bu bir şenlik havası katmıştır.
Borislav Miliç'in bir kadının yumurtalıklarına zorla bıraktığı spermle başlayan hikaye büyük bir trajediyle son bulur. Bu spermin adı Salih'tir. Salih yetimhanede büyür ve ailesini öğrenmek ister. Müdür annesinin adresini verir. Annesi ne yazık ki yaşadıklarından dolayı hiçbir şey hatırlamaz. Daha sonra babasını bulmaya çalışır. Borislav Miliç isimli bu şahsı ararken yolu Marija ile Borislav'ın çiftliğine düşer. Tutku, aşk, seks, mutluluk ne ararsanız var. Hayat dolu olan Marija ve ona tutku ve hayvansal bir şekilde seven Borislav. Yemede yanında yat çifti. Bu çiftlikte Salih'i sürprizler, maceralar, eğlenceler bekliyor. Yeni bir aile edinen Salih'in hikayesi...
Konuşmaya çok ihtiyacım olduğunu fark ettim ama maalesef etrafımda aynı yaralardan muzdarip insan yok. Fakat illa bunu okuyan biri (ki maalesef okunmuyor) yaşamıştır bunları. Güzel sayılabilecek bir üniversite hayatı yaşıyorum fakat anksiyete ve çok düşünme belasından kurtulamadığım için mutsuz oluyorum. Vizelerden sonra eve gittim ve sandığımdan daha çok özlemişim ailemi, evimi, odamı, kendimi.. Ne kadar arkadaşların da olsa kendin gibi hissedemiyorsun çoğu zaman. Bir söz var tek başına olduğun halin ile yanında bir kişi bile gelse o halin arasında farklar var. Tam sözü hatırlayamadım ama bunu anlatıyordu. Sorumluluk, uyum sağlama ve güzel olan şeyleri bozma endişesi kendinin biraz daha farklı formunu ortaya koymaya itiyor insanı. Bu psikolojik olarak hem bir adaptasyon hem de savunma iç güdüsü. Her neyse evde geçirdiğim 9 gün bana o kadar iyi hissettirdi ki. 3 günümü hastanede geçirsem de (bazı kontroller için) o bile çok gü...
Çok hoşuma giden bir nakaratın tam şarkısını açmış ve hayal kırıklığına uğramışım gibi. Şimdilerde fark ediyorum da bir çok şey benim için gerçekten hayal kırıklığı. 2024 bana kötü şeyler getirdiğini iddia etmiyorum fakat getirmesini umduğum hiçbir şeyi umduğum gibi getirmedi. Bu yıl biraz da insan olmanın acımasız taraflarıyla münasebetimin sınırları aşmasından da kaynaklı olabilir. Sizi 2024'ün başına getireceğim. Büyük bir sınav kaygı sı. O zamanlar ait olduğum hiçbir şey yokmuş gibi hissediyordum. Boşuna hazırlandığımı hissediyordum. Artı olarak üniversite korkusuyla mücadele ediyordum. Başka bir şehirde tek başına olmak oldukça zor gibiydi. Şimdi bakınca neden bu kadar korktuğumu anlasam da insan eşsiz bir varlık. Her şeye adapte olabilir. Aslında sanırım bunların hiçbirini konuşmak istemiyorum. İnsan gerçekten bu evrende tek başına. Ailedir, arkadaştır hiçbiri bu duyguyu alıp götüremiyor. Ben bazen çok güveniyorum, işte diyoru...
Sıkıldım. Kendimden, sorumluluklardan, okuldan... Eve gitmek istiyorum, sadece yatağımda olmak istiyorum. Hayat sanki yine beni boğuyor gibi hissediyorum. Çok stresli bir dönemdeyim. Herkes aynı dertlerle uğraşıyor ama niye sadece ben bu kadar kafama takıp kendimi kötü hissediyorum bilmiyorum. Hayat bir bana mı ağır, bir benim kollarım mı zayıf? Rahatlayamıyorum, hiçbir yere köklenemiyorum. Bir gün iyiysem niye dört gün bedelini ödüyorum. Ben neden hep kendi hayatımı bu kadar zorlaştırıyorum? Sorumluluklar neden beni bu kadar strese sokuyor? Olur gider her şey, kontrol edemezsin ki bu kadar her şeyi. Biraz soluk almaya ihtiyacım var artık. Gerçekten buna ihtiyacım var. Ama ben soluk alırken bile sorumlu hissediyorum. Eskisi gibi ölüm düşüncesi de rahatlamış hissettirmiyor beni. Ailemin yanını her seferinde çok özlüyorum. Ait olduğum yer neresi bilmiyorum. Eskiden evimdeyken sanki oraya ait hissediyordum ama şimdi ...
Yorumlar
Yorum Gönder