Sallapati...

           2022'ye tek başıma içerek girmiştim. Nasıl girersen öyle geçer sözüne inanmaya başladım çünkü gerçekten tek başıma kaldım. Arkadaşlarımla aram açıldı ve hayatımda şu an sadece arkadaş olarak 1 kişi var. Genel olarak 2022 diğer yıllardan farksızdı fakat ilk defa mental olarak yardım aldığım bir sene oldu. 2 psikiyatrist değiştirdim ve şu an psikologla devam ediyorum. Bu yazı geç yazıldığı için 2022'den 2023 mart ayına kadar olan kısmını yazıyorum.          Hayatıma çok güzel bir adam girdi bu yıl. Gerçekten aşık olduğumu hissetmiştim fakat anladım ki onun gökyüzünde benim yerim yoktu. Hayatıma ne kattığı hakkında hiçbir fikrim yok ama beni gerçekten çok mutlu etti mutsuz ettiği kadar.           Mental olarak bir yardım aldığımdan bahsetmiştim. 3 doktorum da bana insan içine karışmam gerektiğini ve bir şeyler için çabalamam gerektiğini söyledi. Ne için çabalamak istediğime karar verdim sonunda....

Ölüm gerçek, ölüm döşeği tabu, cenaze ortak, yas bireysel... Peki ölüm herkesi eşitler mi? İncecik bir kitap öylece biter diye başladım fakat hikayelerde şunu gördüm kimse ölümü umursamıyor. 5 farklı ölüm gösteriliyor kitapta. 5 farklı aile ferdinin ölümü ve geriye kalanların davranışları...     Anneannemi 2019 yılında kaybettim ve bu durum benim için gerçekten yaralayıcıydı. Duygusal çöküntü hala ruhumda gezinmekte. Kitaptaki umursamaz bireyler, miras için birbirine düşen kardeşler... Hayat gerçekten garip. İntihar etmek istiyorum uzun zamandır. Unutmaya çalışıyorum bunu düzeltmeye değiştirmeye. Artık kendimsel olan bir şey değil gibi bu şamanik ruhani şeyler bile bazen tutunmaya dal gibi gelmiyor. Kısır döngüdeyim farkındayım fakat bu nerede başladı ve nereden kaynaklı çözülecek? Asıl sorunum bu! Bir yerde bir şey var gizli saklı gerçekten hayatımın bir yerinde. Hayata geç kalıyormuşum gibi devamı nasıl sağlanır bilemediğim bir nokta gibi. Kafayı sıyırdığımı düşünmekteyim ar...